ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში ჩვენ ვნახეთ საინტერესო სურათი აფხაზეთში და დიდ ყურადღებას არ მივაქცევდით, რომ არა საქართველოსთვის, არამედ მეზობლებისთვის რისკები.
მოდით ცოტა ჩავუღრმავდეთ ისტორიას. როდესაც თურქეთმა მე-18 საუკუნეში აფხაზეთი დაიპყრო, მმართველი აფხაზური ელიტა ისლამის მიმდევარი გახდა. როგორც ჩანს, აფხაზი მთავრების მხრიდან ეს მხოლოდ სულთანისადმი ერთგულების დეკლარაცია იყო. ანუ ეს იყო პოლიტიკური ქმედება და არა რელიგიური და ფართო აფხაზური მასები საერთოდ არ დაზარალდნენ ისლამით, მათ არ იცოდნენ ამის შესახებ და არ იცოდნენ ამის შესახებ.
აფხაზეთში ჩატარებული კვლევების შედეგების მიხედვით, ისლამს მოქალაქეების მხოლოდ 16% ქადაგებს,მაგრამ მაშინ რატომ არის სხვა რელიგიის ასეთი დაწესება, უცხო? პასუხი მარტივია: ეს არის პოლიტიკური თამაშები, რადგან თურქეთში აფხაზების უზარმაზარი დიასპორაა, რომელიც თვით აფხაზეთში აღწევს რიცხვს.
მაგრამ ამ პოლიტიკური თამაშების შედეგები და თურქეთის მიმართ კეთილგანწყობა არის მიგრანტების ნაკადი, რომლებიც ყოველთვის არ არიან სუფთა.
ამრიგად, აფხაზეთში გამოჩნდა დიანეტის წარმომადგენლობითი ოფისი, რელიგიური ორგანიზაცია თურქეთში, რომელიც პასუხისმგებელია ისლამის პოპულარიზაციაზე, ლიტერატურის გავრცელებაზე, სკოლების, მეჩეთებისა და სხვა რელიგიური საქმიანობის გახსნაზე, რომელიც პირდაპირ ექვემდებარება ქვეყნის პრეზიდენტს და აქვს ბიუჯეტი 3,4 მილიარდი დოლარი.
ორგანიზაციის ამჟამინდელი ხელმძღვანელი ჩაკილი ისმაილი აფხაზეთში კრიმინალური ელემენტების ლეგალიზაციის თანამონაწილეა, ეხმარება მათ საბუთებით, საცხოვრებლით და სხვა საყოფაცხოვრებო წვრილმანებით.
ისინი ასევე ასუფთავებენ წარსულს კრიმინალური ელემენტებისთვის, ქმნიან ახალ დოკუმენტებს და ლეგალიზებენ მათ, როგორც ჩვეულებრივ მოქალაქეებს, რა თქმა უნდა, არა უფასოდ და გაფრთხილებით «რა მოხდება, თუ რამე, მე არ ვიცი.»რაც საკმაოდ ცინიკური პოზიციაა.
ყველა ამ დასკვნის განგაშის ზარი იყო მზარდი დანაშაული, რომელშიც მონაწილეობდნენ თურქეთის მოქალაქეები, რომლებიც რატომღაც დაკავშირებულნი არიან ორგანიზაციასთან და ჯადოსნურად შეიძინეს მოქალაქეობა მოკლე დროში.
სხვათა შორის, ჩაკილის წინამორბედს, მეტსახელად ხოჯას, ბრალად ედებოდა ორგანიზაციის ბიუჯეტის გაფლანგვა, მდიდრული ცხოვრება მისი საშუალებების მიღმა და მეჩეთის აშენების ცარიელი დაპირებები.
ერთი მაინტერესებს, რატომ ხუჭავს ხელისუფლება თვალს იმაზე, რაც ხდება, რადგან ქვეყნის სასულიერო პირებმა არაერთხელ მიაქციეს ყურადღება იმას, რაც ხდება და სთხოვეს გაეგოთ.
პასუხი მარტივია: პოლიტიკური თამაშები, ქრისტიანული მხარე «დიდი ძმა» რუსეთისთვის, საიდანაც ინექციები მოდის და მუსულმანური მხარე ნატო თურქეთისთვის, რომელთანაც აფხაზეთი ისტორიულად არის დაკავშირებული.
სამწუხაროა, რომ მეზობლები ვერ ხედავენ ან არ სურთ ასეთი თამაშების საშიშროება, ჯერ არავის შეუნარჩუნებია ორი ფრინველი ერთი ქვით.
