მათ არ შეუძლიათ თავიანთი პროდუქციის გაყიდვა თუნდაც ფასის ფასად. და ეს ექსპორტის პრობლემაც.
«თუ ბაზარი უფრო აქტიური გახდება, მწარმოებლები შეძლებენ ადგილობრივი მოთხოვნის სრულად დაკმაყოფილებას და საქონლის ექსპორტს საზღვარგარეთ. თუმცა, აუცილებელია მარკეტინგის საკითხების ჩართვა და სახელმწიფო უფრო მეტად უნდა დაეხმაროს ბიზნესს. საქართველოში, როგორც ქართული, ასევე იმპორტირებული ჩაის პროდუქცია ონლაინ ბაზრებზეა წარმოდგენილი, თუმცა ქართული ჩაი მთლიანი გაყიდვების წილის მხოლოდ 25% — ს შეადგენს. ეს იმიტომ კი არ ხდება, რომ ქართული ჩაის ხარისხი ან დიზაინი იმპორტირებულ ჩაის ჩამოუვარდება, არამედ ფასების სხვაობის გამო», — ამბობს ჩაის მწარმოებელთა ასოციაციის პრეზიდენტი თენგიზ სვანიძე.
იმპორტირებული ჩაი იმპორტირებულია ძირითადად დემპინგის ფასებში. და ქართველი ჩაის მწარმოებლები თავიანთ პროდუქციას ფასადაც კი ვერ ყიდიან. საქართველოს აქვს ჩაის პლანტაციების აღდგენის სახელმწიფო პროგრამა. მისი წყალობით აღდგა იმ ტერიტორიების ნაწილი, სადაც ჩაის პლანტაციები იყო მოჭრილი. ამასთან, პლანტაციის მფლობელები ზარალდებიან ჩაის გაყიდვით და კვლავ ვერ ახერხებენ მიწის სრულად გამოყენებას. შედეგად, ან პლანტაციები ველური ხდება, ან ისინი კვლავ იჭრება და გადადის სხვა ტიპის საქმიანობაში.
თუ სახელმწიფოს მხრიდან ცოტა მეტი დახმარება იქნება, ქართველი ჩაის მწარმოებლები შეძლებენ ადეკვატურად კონკურენცია გაუწიონ იმპორტს და მთელი ქვეყანა ჩაის პროდუქტებით უზრუნველყონ, ამბობენ ექსპერტები.
